Sangiovese to czerwona odmiana winorośli. Fakt, iż zajmuje około 100.000 ha powierzchni uprawnych we Włoszech stawia ją w pozycji lidera wśród odmian czerwonego wina. W "klasyfikacji ogólnej" wyprzedza ją jedynie biała odmiana Trebbiano. Także i pod względem zajmowanej powierzchni ogółu upraw włoskich (Sangiovese hodowana jest głównie we Włoszech) zajmuje drugie miejsce, a wśród czerwonych win - pierwsze. Nazwa Sangiovese wywodzi się od późnołacińskiego terminu Sanguis Jovis oznaczającego "krew Jupitera". Sangioveto oraz San Gioveto to synonimy będące w użytku do XIX wieku .

Winorośl Sangiovese to naturalna krzyżówka powstała z włoskich odmian autochtonicznych Ciliegolo oraz Calabrese di Montenuovo. Już przed 2000 lat znana była Etruskom. Główne obszary uprawowe leżą więc na pierwotnych terenach osadniczych tychże ludów starożytnej Italii (czyli głównie w Toskanii i regionie Emilia-Romagna).

Na przestrzeni wieków powstało gros niewiele różniących się między sobą wersji, które w nowożytności wyselekcjonowano w formie klonów, biorąc za kryterium dobre właściwości poszczególnych szczepów. Wyodrębnione zostały przy tym dwie rodziny - jedna o dużych, druga o małych jagodach. Małe można odnaleźć np. w Chianti, duże z kolei - w zachwalanych i trwałych winach najwyższej jakości noszących miano Super Toskanów lub - potocznie - supertoskanów. Wielkość gron nie świadczy jednak o jakości. Cechą wspólną dla obu rodzin jest to, iż dają bogate w ekstrakty, pełne i nietuzinkowe wina dyskretnie uwodzące swą szlachetnością. Najbardziej znane, czyste wino z Sangiovese to Brunello di Montalcino. Wina tłoczone z Sangioveto koneserzy określają czasami mianem win szlachetnych.

↑ top · Indeks