Stynkowate (zool.: Osmeridae) to rodzina śledziokształtnych należąca do ryb kostnoszkieletowych. Te małe, ławicowe i spokrewnione blisko z łososiowatymi ryby obejmują także formy wędrowne, które za swe środowisko życia obierają wody przybrzeżne umiarkowanych i zimnych mórz północnej półkuli ziemskiej, a ikrę składają w dolnych biegach rzek. Formy wędrowne noszą również miano morskich stynkowatych. Formy osiadłe zwane są z kolei śródlądowymi. Rodzina stynkowatych obejmuje 4 rodzaje i 6 gatunków.

↑ top · Indeks

Stynkowate: cechy fizjologiczne

Cechą wspólną wszystkich stynkowatych jest pozbawiona promieni płetwa tłuszczowa umiejscowiona w tylnej części ciała między płetwą grzbietową a ogonową. Ich otwór gębowy jest nad wyraz szeroki, a szczęka dolna wyraźnie wysunięta do przodu. Ciało bocznie lekko spłaszczone i pokryte delikatnymi, łatwo odpadającymi łuskami. Ogólnie rzecz biorąc, stynkowate nie odgrywają dużej roli gospodarczej. To właśnie ogórkowy smak przesądza o tym, iż nie często trafiają do sklepów w postaci świeżych ryb konsumpcyjnych. Przerabia się je raczej na paszę dla zwierząt lub na tran.

Do stynkowatych zaliczają się:

• Olakon (zool.: Thaleichthys pacificus). Dorasta do 30 cm długości i żyje w północno-zachodnim Oceanie Spokojnym. Z powodu swego oleistego mięsa określany jest również mianem Candlefish (dosł. ryby świecy).
• Stynka przybojowa, stynka małousta (zool.: Hypomesus pretiosus), en.: surf smelt. Dorasta do 25 cm długości i występuje w Oceanie Spokojnym w strefie przybrzeżnej Azji i od Alaski do Południowej Kalifornii. Szczególnie lubiana przez Japończyków i Chińczyków, jedzona przeważnie w formie grillowanej lub smażonej.
• Gromadnik, zwany także kapelanem (zool.: Mallotus villosus). Dorasta do około 20 cm długości i żyje w północnym Morzy Arktycznym, najbardziej wysuniętych na północ obszarach Oceanu Spokojnego i dookoła Bieguna Północnego.
• Stynka (zool.: Osmerus eperlanus).

↑ top · Indeks