Golec (zool.: Salvenius alpinus salvenius) zasila szeregi łososiowatych. Posiada smukłe, wydłużone ciało uwieńczone płaską głową. Kształtem przypomina pstrąga. Zasadnicza różnica polega jedynie na stosunkowo szerokim otworze gębowym oraz silnym wgłębieniu płetwy ogonowej. Ciemnooliwkowy kolor grzbietu przechodzi w kierunku brzucha - szczególnie w okresie godowym - w barwę pomarańczową po rdzawą. Ciało golca usiane jest licznymi, małymi plamkami o żółtym bądź rdzawo-brązowym zabarwieniu. Linia boczna jawi się jako jasna kreska. Jak na przedstawiciela rodziny łososiowatych przystało, płetwę ogonową palii poprzedza płetwa tłuszczowa. Brzegi płetw odbytowej, brzusznej oraz piersiowej są białe i błyszczące. Palia to ryba bardzo przywiązana do swego siedliska.

Palia, nosząca również wdzięczne miano golca, jest rybą o wysokich wymaganiach stawianych wodzie własnego biotopu. Dla optymalnego rozwoju golec potrzebuje zimnej, bogatej w tlen - czyli czystej - wody. Ryba ta zadomowiona jest w zimnych, głębokich jeziorach Europy Północnej. Zastać ją można w przeważającej mierze na Wyspach Brytyjskich, w krajach alpejskich (do wysokości 2000 m), Skandynawii, Rosji oraz Islandii.

Palia jeziorowa (zool.: Salvenius namaycush) to amerykański krewniak golca. Pierwotni mieszkańcy Ameryki Północnej nazywają go Namaycush. Pierwotnym obszarem jego występowania były duże jeziora kanadyjskie oraz Labrador i Nowa Anglia. W Europie udało się przeprowadzić pomyślną aklimatyzację w różnych jeziorach Szwecji i Szwajcarii. W obszarze północnego Pacyfiku szeroko rozpowszechnionym gatunkiem palii jest Dolly Varden (zool.: Salvenius malma).

↑ top · Indeks

Palia: przyrządzanie

Palia to delikatna ryba jadalna o zbitym mięsie koloru łososiowego. Nadaje się do smażenia, gotowania na niebiesko oraz wędzenia. Golca przyrządza się w dokładnie taki sam sposób jak łososia lub pstrąga.

↑ top · Indeks