Biały burgund to biała odmiana winorośli, zajmująca w Niemczech około 3 % powierzchni uprawnych znajdujących się w głównej mierze w Badenii, Hesji Reńskiej i Palatynacie. W Austrii szczepy te znaleźć można przede wszystkim w kraju związkowym Burgenland. Włosi określają biały burgund mianem pinot bianco i uprawiają go zwłaszcza na północy swego kraju, tj. w Południowym Tyrolu, Wenecji Euganejskiej i Friaul. We Francji odmiana ta jest znana pod nazwą pinot blanc i uprawiana przeważnie w Alzacji i Burgundii. Na Węgrzech biały burgund to Fehér-burgundi.

↑ top · Indeks

Źródło i pochodzenie białego burgunda

Badania genetyczne pozwalają wysnuć wnioski, iż biały burgund to zmutowany szczep szarego burgunda (Ruländer), wywodzącego się z kolei z czerwonej odmiany burgunda (późnego burgunda), znanej powszechnie jako pinot noir. Ojczyzną białego burgunda jest prawdopodobnie Burgundia. Pierwsze zapisy wspominające tę winorośl pochodzą z XIV wieku.

Grona niemieckich szczepów dają subtelne, łagodne i zupełnie jasne wina o delikatnej kwasowości. Różnorodność wariacji win otrzymywanych z białego burgunda o typowych dla niego aromatycznych nutach owocowych (w tym cytrusowych) z pobrzmiewającym akcentem suszonego siana jest przeolbrzymia. W winach pochodzących z południowych plantacji, standardowa kwasowatość ustępuje miejsca dodatkowym aromatom karmelu i migdałów. Często biały burgund stosowany jest do wytwarzania Cuvées. Nadaje się także doskonale do uszlachetniania Barrique.

↑ top · Indeks